18 march 2010

Summer Vacation:Acrylic and Collage 30x30 cm.
การได้ระบายออกลงบนเฟรมได้ใส่จินตนาการและถ่ายทอดออกมาเป็นภาพเขียนง่ายๆ ตามขีดความสามารถที่มีอยู่เพียงน้อยช่วยให้ลืมโลกที่วุ่นวายนี้ได้ดีจริงๆ
แต่ถึงกระนั้น การต้องมาทำตัวชี้วัดรายบุคคลตามที่กพร.กำหนด แทบจะทำลายความสุขที่มีอยู่จนหมดสิ้น เรียกง่ายๆ ว่าจะอ๊อกออกมาเป็นตัวชี้วัดอยู่แล้ว เครียดๆๆๆๆๆๆ เกลียดเสียจริงๆ อาจจะเพราะมันเป็นครั้งแรกที่ข้าราชการจะต้องทำเพื่อใช้ประเมินงาน และปรับขั้นเงินเดือนก็เป็นได้ หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นเพราะงานที่ได้รับมอบหมายให้ทำกับความชอบ ความรู้ความสามารถที่มี มันอยู่กันคนละขั้ว พยายามปรับตัวยังไงก็รู้ว่าไอ้บทบาทหน้าที่ที่ได้รับในปัจจุบันมันช่างไม่ใช่ แล้วจะไม่ให้กรี๊ดรายวันได้ยังไง
ทุกวันนี้การที่ต้องเดินทางไปทำงาน มันเหมือนโดนบังคับให้กินยาขม กล้ำกลืนฝืนความรู้สึกและใช้ความอดทนสุดๆ ทุกชั่วโมง ทุกนาทีที่ต้องไปนั่งอยู่ในมุมห้องอับๆ กับงานที่ไม่มีใครเอา มันช่างเชื่องช้าและทรมาน ซึ่ง...เรา ไม่มีสิทธิเลือกงาน ในเมื่อผู้บริหารเขาเห็นว่าไม่จำเป็นต้องใช้ความสามารถของเราก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไป อดทนต่อไป จนกว่าความอดทนนั้นมันจะขาดสะบั้น